Coimbra op z'n gat

Een week geleden zijn de laatsten teruggekeerd van hun normale leven in hun normale landen. De wederziensdrankjes ten spijt heeft het gedruis zijn elan van het eerste semester nog niet kunnen terugvinden. Aan het weer zal het niet liggen, sinds ik ben teruggekeerd is de temperatuur hier nog niet onder de 15° gezakt en mijn jas heb ik niet meer aangehad. Vandaag leek het weer even lente.. niet de eerste keer deze week. Nee, ik denk dat het toch de examens zullen zijn. Alsof velen even bij hun zinnen kwamen en beseften dat ze hier ook nog studeerden. De speculaties beginnen dan ook al over het niveau dat het sociale leven wel niet zal moeten aannemen na half februari, wanneer iedereen terug vrij is en "de nieuwen" toekomen. Het International Office heeft ons zowaar 190 verse Erasmi beloofd, er zijn er vermoedelijk evenveel die Coimbra zullen verlaten...
Ikzelf heb juist een vijfdaagse strijd met een hardnekkige darmbacterie achter de rug. Het is misschien 10 jaar geleden dat ik nog zo ziek geweest was; koorts, buikloop, kilo's verliezen en al. Mijn laatste lesweek moest het dan ook zonder mij doen. Mijn eindeloze vrije tijd heb ik voornamelijk opgevuld met films, boeken en het bedenken van creatieve gerechten met gekookte groenten en rijst. Mijn originaliteit met vis heeft ook absoluut een historisch hoogtepunt bereikt. Op de koop toe moest ik nog een paper afwerken over eetstoornissen ook... Gelukkig beginnen mijn examens pas volgende week donderdag, zoals in het begin van het jaar heeft Psychologie weer iets meer tijd nodig...