Festa das Latas

Coimbra heeft me deze week zijn zwijnengelaat laten zien.

In Coimbra zijn de studenten de stad, de stad is de universiteit en de universiteit is de studenten. Als je Leuven een studentenstad vindt, dan is Coimbra een universiteit. Als ik hier in september aankwam waren vele horecazaken nog dicht, openingsuren van het zwembad en van de bibliotheek waren beperkt en uitgaan stelde niet echt veel voor.. dachten we. Eenmaal de laatste week van september begon veranderde alles, ineens had Coimbra dan toch een nachtleven en straatlawaai.
Dinsdag en donderdag zijn hier de avonden voor de studenten om op stap te gaan, met de Praça da Republica als centrum van het studentengewoel. De eerste weken was ik oprecht onder de indruk. De massa volk die op de been is op beide avonden doet onze Oude Markt toch wel een beetje verbleken. Sporadisch wordt het feestgedruis doorbroken door ambulancesirenes.. niet voor ambras of huiselijk geweld.. maar voor comateuse studenten. Vooral de eerstejaars blijken niet altijd hun grenzen te kennen.
De studententradities zijn hier bijzonder sterk en de studenten die er deel van willen uitmaken kleden zich in zwarte kostuums met zwarte capes (foto's zullen de vampierengelijkenissen duidelijk maken). Eerstejaars hebben nog niet het recht om zich op deze toch wel licht belachelijke manier te vertonen. Zij worden in de eerste weken ook op allerhande openbare plaatsen publiekelijk vernederd, wel heel wat properder dan in Leuven. De caloiros (zo worden de eerstejaars genoemd) moeten vooral ridicule spelletjes spelen en komen er meestal zonder al te veel stinkende ingrediënten vanaf.
Vorige week woensdag begon de Latade of ook wel Festa das Latas. Dit is een volledige feestweek, met de proporties van een doordeweeks Belgisch festival, die voorafgaat aan de rituele doop van de caloiros in de Rio Mondego. De eerste avond wordt er een Fado-serenade opgevoerd in de oudste faculteit van de Universidade, waarna het startschot wordt gegeven voor een zwijnweek die zijn gelijke niet kent. Fado is de traditionele, melancholische Portugese volksmuziek. Meerdere studenten konden hun tranen niet bedwingen, ik kan Fado echter niet zo appreciëren samen met 3000 mensen op een plein. In een intieme bar daarentegen..
De echte Latade vind plaats aan de andere kant van de rivier en is zo'n massabedoening dat ik me enkel gisterenavond even op het terrein heb gewaagd.
Gisteren was de laatste dag van de Latade en traditioneel vertrekt er dan van aan de Faculteit van Letteren een parade waarin alle faculteiten meelopen. Niets traditionele kledij of ceremoniële bezigheden, gewoon een massa volk, de meeste studenten wel in hun vampiresuits, en alle caloiros hadden hun best gedaan om zich zo belachelijk mogelijk te verkleden in de kleuren van hun faculteit. De parade begon om 4 uur en deed me na een half uur al denken aan de carnavelstoet in Aalst. Een uur later waren we al dermate beschonken dat we er vooral de humor van begonnen in te zien. De stoet ging van de Bovenstad helemaal naar de Benedenstad om te eindigen aan de Rio Mondego, waar alle caloiros gedoopt werden in het bijzonder vervuilde water. Nadien werd het festivalterrein volledig onder de voet gelopen voor de laatste avond van de zwijnerij... wij zijn na het gepeupel rond 4 uur binnengegaan..
Het feest zelf stond me niet zo aan, maar op de stoet hebben we ons toch wel duchtig geamuseerd. Een traditie om te onthouden.