Casa Vermelha en co

Ik woon morgen een maand in Casa Vermelha en ik moet zeggen dat verhuizen toch wel één van de beste beslissingen was die tot nu toe gemaakt heb. Mijn kamer op zich is al een hele verbetering, met mijn eigen badkamer en quasi nieuwe meubels.
Ik woon samen met twee Italianen, Nicola van Milaan en Mario van Sardinië; één Belg, Wiede van Antwerpen en drie Spaanse meisjes, Maria en Laura van Madrid en Lucia van Pamplona. Echt zalige mensen, we hebben ons al bijzonder goed geamuseerd. Praktisch regelen we heel wat zaken gemeenschappelijk en iedereen komt redelijk goed overeen. Communicatief heb ik me al echt een breuk gelachen. Het Italiaanse accent is bij wijlen hilarisch ("could I get a piss of your bread"). Mijn accent in het Portugees moet er naar schijnt soms ook wel niet voor onderdoen.
Onze housewarming was een totale overrompeling, waarschijnlijk ook omdat we een zeer grote binnenkoer hebben..
Vorige week heb ik samen met Maria onze huisbaas leeggeschud en hij heeft ons een wasmachine, een fornuis en een nieuw slot voor onze voordeur gegeven.

Wat betreft de Republica gaat het wat minder. De maand oktober was nogal doods in Kagados; weinig gasten, weinig ambiance. Vanaf deze week ga ik er dan ook nog maar twee keer eten, ik ben ook wel met karaté begonnen en we trainen drie keer per week, maar het gebrek aan leven is wel een belangrijke reden. Duarte gaf het wel toe dat er iets moest veranderen.. we zien wel, voorlopig eet ik dan wat meer samen met mijn kotgenoten (Italianen koken trouwens wel bijna altijd pasta).

Ik ben alleszins meer dan tevreden in mijn nieuwe woonst.